Патронен празник на училиштето – во знакот на ЉУБОВТА!
Делото на Кочо Рацин во себе ја носи визијата за мугрите, за зората, за победата над темнината – за силно светнатиот ден! И по многу години од неговата смрт, неговиот живот и творештво оставија длабоки и трајни отпечатоци во македонската историја, литература и култура. Неговиот дух продолжува да живее во сите нас – низ зборот, низ борбата, низ љубовта кон правдата, слободата и човештвото.
Со голема почит и гордост му оддаваме чест на човекот чиешто наследство е вечен пламен што го осветлува патот за идните генерации. Рацин е потсетник дека љубовта кон народот, татковината и вистината никогаш не згаснува. Неговата посветеност на националното ослободување и социјалната правда ни покажува дека секој од нас има улога во градењето подобро утре.
Оваа година, нашиот патронен празник го посветивме на најголемата и највисоката човечка вредност – ЉУБОВТА. Универзална, чиста и исконска – љубовта што нѐ поврзува, што нè поттикнува да бидеме подобри, што го движи светот. Љубовта кон семејството, пријателите, училиштето, знаењето, уметноста и животот во целост беше темата која инспирираше креативни изрази, искрени емоции и уметнички доживувања.
Низ музички точки, драмски изведби и рецитали, нашите ученици и наставници на креативен и емотивен начин ја искажаа својата почит кон љубовта како темел на човечките односи и вредности.
Посебна чест ни беше да го прогласиме првенецот на генерацијата – Теона Шиникоска, млада и исклучително талентирана ученичка, чиј труд, упорност и љубов кон знаењето се пример за сите ученици.
Со исто толку гордост им честитаме и на нашите пофалени ученици:
Изабела Томановска,
Цане Јаневски и
Јована Војдиноска,
за нивната извонредна ангажираност, учество во проекти, натпревари и придонес кон развојот на училиштето.
Ова е ден кога славиме трудољубивост, амбиција, извонредност и заедништво.
Ви благодариме на сите – ученици, наставници, родители и соработници – што бевте дел од ова свечено одбележување и што заедно ја прославивме најубавата и најмоќната сила – ЉУБОВТА!
Нека ни биде водилка и потсетник дека љубовта е темелот на сè што вреди.
Низ страниците на нашиот весник погледнете ги:
Со химната на Македонија и химната за Рацин се започна одбележувањето на патрониот празник на нашето училиште кое го носи името на револуционерот и поет, Коста Апостолов Солев Рацин.
И по 85 години од Рациновата „Бели мугри“, пред нашите очи како да се нижат бледите и испиени лица на тутуноберачите, како да одѕвонуваат по калдрмата наланите на несреќната Ленка, во росните мугри како да се влечат по полињата премалените редови на аргатите…Но делото на Рацин во себе ја носи и визијата за мугрите, за зората, карпата со крв измиена, за победата над темнината – силно светнатиот ден!
И по 81 година од неговата смрт, неговото дело и живот оставија трајни отпечатоци во македонската историја и култура, и неговиот дух продолжува да живее во срцата на сите нас. Рациновите зборови и дела остануваат бесмртни, а неговото наследство е вечен пламен што го осветлува патот за генерациите што доаѓаат. Неговата посветеност на борбата за национално ослободување и социјална правда е пример за сите нас.
Директорката Славица Котеска се обрати и ги додели наградите од конкурсот на тема „Рацин е Македонија“, како и на учениците и менторите кои добија награди на државни натпревари, а потоа се прогласи и првенецот на генерација и пофалените ученици.
Рециталот „Македонија е Рацин“ со ученици од IX одделение од централното училиште ја оправда мислата на Конески дека Рацин е кратенка за името на сите нас, а потоа училишниот бенд ја изведе песната „Заветна“.
Потоа петтоодделенците од централното училиште настапија со ритмичка игра, а ученичката Михаела Петкоска од трето одделение настапи со својата сестричка Дариа со песната „Две сестрички, две ѕвездички“ од Распеано рибарче.
Потоа преку музичко-рецитаторски дел „Моја Македонија“ настапија петтоодделенците и ученици од предметна настава од подрачното училиште, а на крајот училишниот бенд ја изведе песната „Под ова знаме наспроти Навивачка“.
Со гордост и почит се сеќаваме на животот и делото на Кочо Рацин. Неговата поезија и револуционерна дејност се светлина што ни го покажува патот кон подобра и поправедна Македонија. Нека ни биде потсетник дека борбата за слобода и правда никогаш не е залудна и дека секој од нас има улога во градењето поубава иднина.
Вечно нека се слави името Рациново!
Notifications
